Azazela nie wyróżniała się niczym szczególnym. Urodziła się, miała normalną matkę, normalnego ojca. Dopiero potem zaczęły się dziać z nią jakieś dziwne rzeczy. Mianowicie, gdy mała blondyneczka ukończyła 5 lat, stała się agresywna dla osób ją otaczających. Czemu? Właśnie wtedy trafiła do sierocińca. Czemu? Bo zostawili ją rodzice. Po raz enty, czemu? Bo byli nieodpowiedzialnymi, młodymi rodzicami i znudziło im się posiadanie dziecka. Gdy zauważyły to opiekunki, starały się z nią głębiej porozmawiać. Po minie Azazeli można było wywnioskować, że rozumie ich słowa, jednak było to pomyłką. Ona chciała, żeby tak myślały. W wieku 14 lat tak bardzo miała dosyć swojego domu, że się z niego wyniosła. Interesowała się środkami wybuchowymi i przyrządzaniu ich na domowo, więc oczywiście zanim z tego miejsca wyszła, to pozbyła się go z ulicy. Czy ucierpiały na tym dzieci i dorośli? Hm, trudno żeby wiedzieli, że skutkiem tak wielkiego zainteresowania do chemii i fizyki było tworzenie w budynku bomby.
Policja też o tym nie pomyślała. Od tej pory dziewczyna żyła na własną rękę, aż do teraz, czyli całe 5 lat.